و خدا بود و جز خدا هیچ نبود

و با نبودن چگونه میتوان بودن؟

و خدا بود و با او عدم بود،

و عدم گوش نداشت.

حرف هایی هست برای « گفتن »،

که اگر گوشی نبود نمی گوییم.

حرف هایی هست برای « نگفتن »؛

حرفهای که هرگز سر به « ابتذال گفتن» فرود نمی آرند.

حرفهایی شگفت،

                       زیبا

                           و

                             اهورایی

                                       همین هایند،

و سرمایه های ماورایی هر کسی به اندازه حرف هایی است

که برای نگفتن دارد،

حرفهایی بی تاب و طاقت فرسا،

که همچون زبانه های بیقرار آتشند،

و کلماتش هر یک،

انفجاری را به بند کشیده اند؛

                       کلماتی که پاره های « بودن » آدمی اند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: